“Ik draag de Mount ketting in een intense periode van mijn leven. 
Om mij eraan te herinneren dat ik sterk ben en: I can climb mountains".

“Ons eerste reisje was samen naar Parijs. Inmiddels zijn we 10 jaar samen. Ik heb mijn vriendin de Croissant ketting gegeven als herinnering aan ons onvergetelijk mooie begin”.

“Ik wist dat ik een moeilijke periode tegemoet ging. Toen heb ik de Solis ketting aan mezelf cadeau gedaan. Om de zon bij me te dragen in een tijd dat ik het zo hard nodig had”.

Mijn hart maakt een vreugdesprongetje als ik dit soort berichten in mijn dm of mailbox krijg. Dit is waar ik het voor doe! Dit is waar Riverstones naar toegegroeid is. Een betekenisvol sieradenmerk. Het begint met een mooi en subtiel ontwerp, maar evenveel liefde steken we in het meegeven van een speciale betekenis aan elk sieraad. Sieraden die je aanmoedigen, troosten of je herinneren aan een bijzondere plek in je leven.

Onze city collectie zijn sieraden die symbool staan voor de stad waar je bent opgegroeid, waar je je grote liefde hebt ontmoet of gewoon een geweldige tijd hebt gehad. Het prachtige verhaal hieronder, dat ik een paar weken kreeg gemaild, wil ik graag met jullie delen. Met toestemming uiteraard van degene die het mij stuurde. Lees hier hoe de stad Utrecht een bijzondere plek had in iemands hart en een band smeedde tussen twee mensen die elkaar niet kenden:

“Via een vrijwilligersproject van de gemeente Utrecht leerde ik een mevrouw kennen. Destijds 89 jaar. Zij was een echte Utrechtse die al haar hele leven in dezelfde wijk woonde. Zij groeide daar zelf op en had haar gezin er grootgebracht. Inmiddels was zij weduwe en woonde alleen. Ik hielp haar met haar financiën en kwam twee keer per maand op de koffie om haar post te verwerken.

In de coronaperiode brak zij helaas haar heup waardoor zij naar een zorginstelling moest verhuizen. Samen met haar onderbuurvrouw Leontien, die ik steeds beter had leren kennen, regelde ik de verhuizing en het leegruimen van haar huis waar ze 81 jaar had gewoond.

In de jaren die zij daar doorbracht zorgen Leontien en ik voor haar. 
Mevrouw had verder niet of nauwelijks contacten.

Jaarlijks op haar verjaardag in september kwam fanfare de Bazuin een serenade brengen. Een moment waar ze enorm naar toeleefde. Ze speelden standaard het nummer ‘Als ik boven op de Dom sta’ wat zij dan met plezier uit volle borst meezong. Begin oktober 2024 is mevrouw overleden.

Ze is 103 jaar geworden!

Leontien en ik gaan met enige regelmaat nog met elkaar eten of naar een terras om bij te kletsen. We hebben er een mooie vriendschap aan overgehouden. Ter nagedachtenis aan deze bijzondere vrouw die ons aan elkaar heeft verbonden dragen wij allebei de Dom ketting.

Een prachtig aandenken aan een speciale tijd.”